Angeles Ruibal – Vídeos y poemas – 70 Aniversario Colección Benito Soto – Pontevedra

El 22 de Noviembre 2019 literatos, amigos de la cultura y familiares de poetas editados se dieron cita en el Museo de Pontevedra – Sexto Edificio. Allí se recordaban los 70 años de la Colección Benito Soto, organizado por la Real Academia Galega, con la colaboración de la Deputación de Pontevedra

Angeles Ruibal «Así lo cuenta la Real Academia Galega» 

A conmemoración 70 Aniversario Colección Benito Soto, organizada pola Real Academia Galega coa colaboración da Deputación de Pontevedra, arrincou coas intervencións do presidente da Academia e a presidenta do ente provincial, Carmela Silva, e contou tamén con tres intervencións que analizaron diferentes aspectos relacionados coa colección. O académico Xesús Alonso Montero detívose na propia historia da Benito Soto, «un capítulo valioso da causa da lingua e da poesía galegas»; a investigadora Ana Acuña profundou na súa relación con outros proxectos arredor da poesía impulsados por Sabino Torres moito tempo despois: a colección Hipocampo Amigo (1992) e Olga, a Revista de poesía galega en Madrid, un soño do académico correspondente que se presentou ao público en xuño de 2016, pouco despois do seu pasamento; e a investigadora Patricia Arias Chachero defendeu a «importante influencia» de Aquilino Iglesia Alvariño na viraxe da colección Benito Soto cara ao galego.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vídeo con Angeles Ruibal cantando Mariñeiro, mairiñeirino, de Manuel Cuña Novás, con la música que le ha creado y estrenado la cantante de San Andrés de Xeve para este evento, el 70 Aniversario Colección Benito Soto

Mariñeiro, mariñeiriño
Letra: Manuel Cuña Novás
Música: Ángeles Ruibal

Mariñeiro, mariñeiro
deixame pasar a ría
que perdín o meu vestido

Rosa e xazmín
non levarei agara
o que perdín

Rosa e xazmín,
non levaréi agora
o que perdín

Mariñeiro que tés amores
déixame ir na falúa
que estou vestida de frores

Rosa e xazmín
non levarei agara
o que perdín

Rosa e xazmín,
non levaréi agora
o que perdín

Mariñero que amores tés
deixame ir na falúa
que estou de amores núa

Rosa e xazmín
non levarei agara
o que perdín

Rosa e xazmín,
non levaréi agora
o que perdín

Catorce títulos orixinais e unha tradución especial

 

 

 

 

 

 

Benito Soto presentouse ao público en 1949 cun par de títulos dos seus promotores: Madrigal, de Emilio Álvarez Negreira, e Como el río, de Sabino Torres. A terceira entrega, a primeira en galego, foino por partida dobre, cos Poemas de ti e de min dos irmáns Xosé María e Emilio Álvarez Blázquez. Despois virían Dona de corpo delgado, de Álvaro Cunqueiro; Gárgolas, de Tomás Barros; Anxo de terra, de Ricardo Carballo Calero; Cantos de cotovía, de Eliseo Alonso Rodríguez; Triscos, o único libro publicado en vida por Luís Pimentel; Muiñeiro de brétemas, a estrea editorial de Manuel María; El dios de los precipicios, de José Ruibal; Cantigas da noite moza, de Augusto Casas; Follas de un arbre senlleiro, de Manuel Fabeiro; Canciós dise amor que se diz olvido, do poeta andaluz Juan Pérez Creus (que coñeceu o galego a través da lírica medieval); e Fabulario novo, de Manuel Cuña Novás. O selo publicou tamén Musa alemá, a escolma de poemas alemáns que bateu coa censura. Os versos de Heine, Hölderlin, Rilke ou Agnes Miegel foron vertidos ao galego por Celso Emilio Ferreiro en colaboración con Antonio Blanco Freijeiro.

Otro tema por Angeles Ruibal. Canzón pra despertar a un neno – Poema de Luís Pimentel – Música de Miro Casabella

Canzón pra despertar a un neno
Letra, Luís Pimentel
Música, Miro Casabella

Oh, oh…

Non durmas
meu neno pequeno
Bule, berra, chora,
Teu pai está fora

Bule, berra, chora,
Teu pai esta fora.

Oh, oh…

Racha cos pés
esta sabena de medo
Non peches os ollos
neno pequeno

O vento zoa
non peches os ollos

Oh, Oh…

Meu neno pequeno

Non peches os ollos

Oh, oh…

A morte rolda por fora
vexo o río mouro
e unha folla morta

Bule, berra, chora,
teu pai esta fora

Bule, berra, chora,
teu pai está fora

Oh, oh.

Angeles Ruibal «El vídeo que nos muestra el desarrollo del 70 Aniversario Colección Benito Soto»

 

 

 

 

 

 

 

El evento fue presidido por Víctor F. Freixanes, presidente de la entidad organizadora, la Real Academia Galega, junto a Carmela Silva, presidenta de la Deputación de Pontevedra, que colaboró en su realización. Las palabras de bienvenida corrieron a cargo de José Manuel Rey García, Director del Museo de Pontevedra. La poeta y escritora Fina Casalderrey tuvo a su cargo las presentaciones. A lo largo del acto se refirieron a la Colección Benito Soto, Ana Acuña y Patricia Arias Chachero, con el cierre del profesor Xesús Alonso Montero. Leyeron poemas en esos libros editados en la Pontevedra de mitad del Siglo XX, Xosé M. Álvarez Cáccamo, Eva Mejuto, Xosé Luis Franco Grande, Miguel A. Cuña Casasbellas, Marilar Alexandre, Carmela Silva, Joaquín Fabeiro Beiro, Antón Sobral, Xaime Toxo y Luis Ferreiro Loredo, muchos de ellos familiares de los autores.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nos resta el vídeo general del 70 Aniversario Colección Benito Soto, donde podemos ver momentos de los distintos participantes en el acto. A continuación la letra del tercer tema cantado por Ángeles Ruibal, con música de su autoría a partir del poema Meu amigo foi ruar de Álvaro Cunqueiro

Meu amigo foi ruar
Letra: Álvaro Cunqueiro
Música: Ángeles Ruibal

Meu amigo foi ruar
ai amor…! noite descida
a noiva tiña unha sombra
ai amor…! color cantiga

A noiva tiña un froleiro
ai amor…! con vidros rotos
pontes de ríos despertos
ai amor…! nos seus fros soltos

Meu amigo tiña un medo
ai amor…! de aramios negros
aramios de sangue pecho
ai amor…! e ar amarelo

Que medo vello brincando
ai amor…! mans de ledicia
risas quebradas nos dedos
ai amor…! noite dormida

A fiestra tiña laranxas
ai amor…! que medo tiña
a noite tiña unha fenda
ai amor…! qué fonte fria

Que noiva do meu amigo
ai amor…! que amor primeiro
chamaban os barandais
ai amor…! lonxe do leito

Choraban os ánxos verdes
ai amor…! nas galerías
amabres lúas nouturnias
ai amor…! qué noiva tiña

Meu amigo foi ruar
ai amor…! noite perdía
Os ollos cortados nuos
ai amor…! qué romeri